Vandaag is het zondag. Zoals gewoonlijk ben ik met mijn hondjes op bezoek gegaan bij mijn moeder. Mijn hondje Lasja was lekker actief maar mijn hondje Cees had het niet makkelijk en was kortademig. Een slecht voorteken maar verder liet hij niets merken. Hij at nog lekker, hij dronk nog wat en het werd gezellig bij mijn moeder.

Nog even de hondjes uitgelaten in de wijk bij mijn moeder, waar Cees nog even ging poepen en snuffelen en hij had er nog duidelijk zin in. Maar we moesten naar huis.

Thuis aangekomen bleek hij het al moeilijk te hebben en was hij kortademig. Maar daarvoor heb ik een hondenkar dus Cees de kar in en naar huis. Maar hij was duidelijk niet goed eraan toe.

Thuis aangekomen had hij geen trek en trok hij zich terug. Ik hield hem in de gaten maar moest ook eten en tijdens het eten merkte ik een zwaar gehijg. Cees zat op bed in de lucht te staren en te en had duidelijk luchtproblemen. Dus direct 144 gebeld voor de dierenambulance en aangegeven dat ze moesten langskomen. Ook via de dierenambulance een nummer gekregen van een spoedarts voor dieren om alvast contact te leggen.

De dierenambulance kwam snel en het was duidelijk dat we direct naar de dierenarts moesten voor een zuurstoftent. Ik had mij al voorbereid en mijn jas al aan en of ik Cees wilde optillen naar de ambulance. Dat was prima.

Met Cees in mijn armen naar de ambulance gegaan, Lasja alleen thuis achterlatend. Op weg naar het Medisch Centrum voor Dieren. Ik stap in, ga zitten en doe een gordel om terwijl ik Cees met mijn arm vast hou. Maar in mijn armen verslapt hij al en op het moment dat de ambulance weg rijdt neemt de ambulancebroeder Cees van mij over en geeft hartmassage. Maar het mocht niet baten.

Het is 21:00 en Cees is vreedzaam in mijn armen gestorven…